Στα προγράμματα των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων υπάρχουν πολλά αθλήματα που είναι διαφορετικές επιλογές για κατηφόρα από τα βουνά. Για μερικούς από αυτούς, αρκετό χιόνι και σχετικά απλό εξοπλισμό αθλητή (για παράδειγμα, σκι), άλλα απαιτούν πίστες πάγου και ειδικό αθλητικό εξοπλισμό. Ο Σκελετός ανήκει στον δεύτερο τύπο σπορ κατάβασης.
Πάνω απ 'όλα, αυτό το άθλημα είναι παρόμοιο με το έλκηθρο - ένας γενναίος αγωνιστής χρησιμοποιεί ένα βλήμα σε δύο χαλύβδινους δρομείς για να κατέβει από το βουνό κατά μήκος της υδρορροής. Όπως και στο έλκηθρο, αυτή είναι μια δοκιμή χρόνου - ο νικητής είναι αυτός που μπορεί να ολοκληρώσει ολόκληρο το κομμάτι στο μικρότερο χρονικό διάστημα. Γι 'αυτό, ο αθλητής πρέπει να ελέγχει το βλήμα του, επιλέγοντας τις βέλτιστες διαδρομές στροφής και προσπαθώντας να αγγίξει το τσουνάμι πάγου όσο το δυνατόν λιγότερο ώστε να μην επιβραδύνει το βλήμα ακόμα και για εκατοστά του δευτερολέπτου. Σε αντίθεση με το έλκηθρο, το κέλυφος του σκελετού είναι μια επίπεδη πλαστική ασπίδα στην οποία ο αθλητής βρίσκεται με το στήθος του, αλλάζοντας την κατεύθυνση του είτε με την εκτροπή του σώματος είτε με το πάτημα του πάγου με ειδικές επικαλύψεις στα παπούτσια. Πρόκειται για ένα μάλλον τραυματικό άθλημα, καθώς ο οδηγός στις ταχύτερες πίστες επιταχύνει σε ταχύτητα 130 χιλιομέτρων την ώρα.
Οι πρώτοι επίσημοι διαγωνισμοί σε αυτό το άθλημα άρχισαν να διεξάγονται στο ελβετικό St. Moritz στα τέλη του 19ου αιώνα. Κατασκευάστηκε μια διαδρομή με τις απαραίτητες παραμέτρους και κατασκευάστηκε ο πρώτος σκελετός. Και όταν αυτή η πόλη έλαβε το δικαίωμα να φιλοξενήσει τους II Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, ο σκελετός συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα του αγώνα. Ο πρώτος ολυμπιονίκης το 1928 ήταν ο Αμερικανός Jennison Heaton και ο μικρότερος αδελφός του John έλαβε ένα ασημένιο βραβείο.
Την επόμενη φορά που το άθλημα αυτό εμφανίστηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων το 1948 στους Ολυμπιακούς Αγώνες Χ, που πραγματοποιήθηκε επίσης στο St. Moritz. Ακολούθησε ένα διάλειμμα 54 ετών. Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002 στην αμερικανική Salt Lake City, η διαδρομή στο St. Moritz δεν ήταν η μόνη για μεγάλο χρονικό διάστημα και τα κανονικά παγκόσμια πρωταθλήματα κρατήθηκαν για 20 χρόνια. Από τα Χειμερινά Χειμερινά Παιχνίδια, το άθλημα αυτό παρουσιάστηκε σε όλες τις χειμερινές Ολυμπιάδες. Μέχρι στιγμής, οι Ρώσοι Ολυμπιονίκες έχουν κερδίσει μόνο ένα μετάλλιο στον σκελετό - στους τελευταίους αγώνες στο Βανκούβερ, ο Αλέξανδρος Τρετυάκοφ κατέλαβε την τρίτη θέση.
