Οι θερινοί Ολυμπιακοί αγώνες του 1948 έλαβαν χώρα 12 χρόνια μετά τον καταστροφικό Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, επομένως είναι ευρέως γνωστοί ως "ασκητές". Σε πολλές χώρες υπήρξε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, μια μακρόχρονη σφαγή σκληρυνθεί και διαιρεθεί πολλά έθνη. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο αθλητισμός έφερε μια πολύ σημαντική - ειρηνευτική - σημασία. Με την απόφαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (IOC), αποφασίστηκε να κρατηθούν στο Λονδίνο.
Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λονδίνο ξεκίνησαν στις 29 Ιουλίου 1948 και έληξαν στις 14 Αυγούστου 1948. Επίσημα, καταχωρήθηκαν ως η 14η Ολυμπιάδα. Μετά τους τελευταίους αγώνες του Βερολίνου του 1936, δύο επόμενες - XII και XIII - δεν έλαβαν χώρα. Το 1940 σχεδιάστηκαν στο Τόκιο και μετά από 4 χρόνια στην Αγγλία. Ωστόσο, αυτή τη φορά έπεσε στον πόλεμο. Η Γερμανία και η Ιαπωνία δεν προσκλήθηκαν στους επόμενους αθλητικούς αγώνες των χωρών επιθέσεων.
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ειρήνης στη συνεδρίαση της ΔΟΕ το 1946, το Λονδίνο ονομάστηκε ιδιοκτήτης των νέων Ολυμπιακών Αγώνων - η δεύτερη φορά στην ιστορία των Αγώνων. Το Βασίλειο τελευταία φιλοξένησε τους αθλητές μόνο το 1908.
Η εκδήλωση προετοιμάστηκε στο πλαίσιο λιτότητας και έλλειψης τροφίμων. Οι δρόμοι του Λονδίνου δεν έχουν αποκατασταθεί πλήρως μετά τις βομβιστικές επιθέσεις των Ναζί, αλλά οι διοργανωτές κατάφεραν να δεχθούν και να τοποθετήσουν περισσότερους από 4.000 αθλητές από 59 χώρες στο στρατόπεδο για διαγωνισμούς σε 19 κατευθύνσεις. Η Σοβιετική Ένωση έλαβε πρόσκληση στους Αγώνες, αλλά δεν συμμετείχε σε αυτές.
Οι θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του XIV δεν έγιναν εξαιρετικοί όσον αφορά τα αθλητικά αποτελέσματα, αφού πολλές χώρες δεν είχαν προετοιμάσει ομάδες μετά τον πόλεμο. Ωστόσο, οι διαγωνισμοί αυτοί θυμούνται για τα παγκόσμια τους ρεκόρ: 2 στην άρση βαρών και 1 στον αθλητισμό, 1 σε γυρίσματα. Στο κολύμπι, οι γυναίκες ενημέρωσαν 5 από τα 5 ολυμπιακά αρχεία και οι άνδρες 4 από τα 6. Συνολικά, οι αθλητές έλαβαν 411 μετάλλια, από τα οποία 84 (συμπεριλαμβανομένων 38 χρυσά) έφτασαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και 23 (μεταξύ των οποίων 3 χρυσά) έλαβαν τον οικοδεσπότη.
Το καλοκαίρι του 1948 έφερε πολλά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι ομάδες των γυναικών συναγωνίστηκαν με καγιάκ, οι σπρίντερ άρχισαν να τρέχουν από τα αρχικά μπλοκ. Οι θεατές μπορούσαν να δουν τη ζωντανή εκπομπή του αθλητικού γεγονότος στην εθνική τηλεόραση. Μια ομάδα εθελοντών δημιουργήθηκε για να οργανώσει τον διαγωνισμό. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είδαν για πρώτη φορά στους χώρους τους νέους ταλαντούχους αθλητές από αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Συρία, ο Λίβανος, η Βιρμανία και η Βενεζουέλα.
